به گزارش قدس آنلاین، تعطیلات سال نو هم بعد از گذشت ۱۳ روز به پایان رسید و مسافران نوروزی یکی یکی مشهدالرضا(ع) را ترک کردند و راهی شهر و دیار خود شدند. اما بعد از عزیمت میهمانان، کار خادمان امام رئوف همچنان ادامه دارد و برخی مواقع کارشان کمی بیشتر می‌شود.

حمید ثابت ثمر از آن جوانان اهل دلی است که در حرم مطهر حضرت رضا(ع) در حرفه مهم و حساسی مشغول به کار است. اما پیش از معرفی پیشه‌اش، خود را این طور معرفی می‌کند: «من غلام ‌زاده هستم.»

آقای ثابت ثمر حرفه خود را در حرم مطهر رضوی این طور معرفی می‌کند: «هر کاری به قفل و کلید مربوط باشد از تکثیر و تعمیر کلید تا باز کردن قفل ضریح و دخیل از در و پنجره‌های فولاد حرم مطهر ... در حوزه کاری ماست.»

او برایمان توضیح می‌دهد که بخشی از دلبستگی‌اش به حضور در این حریم نورانی، به کار و اشتغال خانواده او در بخش‌های مختلف حرم رضوی بر می‌گردد. می‎گوید، با نان و نمک این سفره بزرگ شده و حالا هر چه دارد، از صاحب با کرامت این حرم و بارگاه است.

از او می‌پرسم، توفیق خدمت در حرم مطهر چه احساسی دارد. او پاسخ متفاوتی می‌دهد: «به عنوان کارمند و شاغل به حرم نمی‌آیم. خودم را جزء زائران آقا به حساب می‌آوردم. هر روز بعد از عرض سلام و گرفتن اذن ورود، با همین نیت دست به خدمت می‌برم.»

خیلی اوقات شده که درب یک رواق به هر دلیل دچار آسیب و یا ایراد می‌شود و باید با کیف ابراز سنگین‌اش، پهنه صحن‌ها را بدود و خود را به جمعیت محبوس پشت در برساند تا خلاص شوند. برای همین به یکی از حساس‌ترین حرف اشتغال دارد.

هر روز نائب الزیاره دل‌های شکسته می‌شوم

اما از بین همه کارهایی که در حوزه تخصص خود در حرم مطهر انجام می‌دهد، باز کردن قفل پنجره‌ها از زبان او روایت دیگری دارد. «راستش را بخواهید، حسابش از دستم در رفته که تا حالا چقدر قفل از حرم باز کردم ولی می‌دانم که زائر امام رضا(ع) با هزار امید و دلبستگی قفل یا تکه پارچه سبزی را به در و پنجره‌های حرم آقا می‌بندد، برای همین هر صبح که برای باز کردن آن‌ها مأمور می‌شویم، با چشمانی اشک بار شروع به کار می‌کنیم. پیش از باز کردن هر قفلی، اول یک صلوات برای صاحب حاجت می‌فرستم، به این امید که دعایش زودتر به اجابت برسد».

با بغضی در گلو ادامه می‌دهد: هر روز نائب الزیاره دل‌های شکسته همه بیماران و گرفتارها می‌شوم. چه آنهایی که توانسته‌اند مشرف شوند و قفلی بزنند و چه آن‌ها که در آرزوی زیارت دل‌شان را به این صحن و سرا گره زده‎اند. خواهر خودم که دو سال پیش سرطانش را تشخیص دادند، وقتی به حرم رسیدم، قفلی به نیت شفا روی پنجره فولاد بستم ... 

از او می‌پرسم قفل‌هایی که باز می‌کنید، چه سرنوشتی پیدا می‌کنند؟ پاسخ می‌دهد: قفل‌های متبرک شده را تحویل بخش نذورات می‌دهیم و آن‌هایی که سالم و به درد بخور باشند، دوباره در بخش‌های دیگر حرم به کار می‌بریم. 

خدمت گزاری از مشهد تا کربلا

زائران زیادی در این ایام راهی مشهد الرضا(ع) و حرم ‌شده‌اند. امسال شعار نوروزی خدمت در این دستگاه مقدس «همه خادم الرضاییم(ع)؛ میزبانی کریمانه» انتخاب شده. از ثابت ثمر، نظرش را در همین رابطه جویا می‌شوم که چطورمی‌تواند با حاصل کارش میزبان خوبی برای مهمانان ولی نعمت خود، حضرت رضا(ع) باشد که در جواب می‌گوید: انجام دادن کار به نحو احسن موجب رضای خدا و ائمه(ع) می‌شود بنابراین همه تلاشم را می‌کنم که کارم را به بهترین شکل انجام دهم که نیازی به دوباره کاری نباشد و یا خدای نکرده زائری از نتیجه کارم ناراضی نباشد.

او با تاکید اضافه می‌کند: برای همین هر جا کاری از دستم برآید، کوتاهی نمی‌کنم. در سفری به کربلا که دیدم قفل یکی از کفشداری‌های حرم آقا امام حسین(ع) باز نمی‌شود، جلو رفتم و قفل را باز کردم. کمی عربی می‌فهمم، وقتی پرسیدند که چه کسی هستم؟ گفتم: نوکر حرم حضرت رضا(ع) ...

انتهای پیام

منبع: آستان نیوز